In de informatica kunnen veel processen worden gestructureerd volgens het zogenaamde EVA-principe. Maar ook in het dagelijks leven komen we dit concept af en toe tegen, omdat de manier waarop een computer werkt eigenlijk niet zo veel verschilt van die van een mens. In dit artikel laten we aan de hand van enkele voorbeelden zien hoe het EVA-principe werkt en waar het ook buiten de gegevensverwerking te vinden is.

1. definitie: Wat is het EVA-principe?

De afkorting EVA staat voor“Input, Processing, Output” (IPO) en beschrijft het verwerkingsprincipe volgens welke elke computer functioneert. De computer ontvangt een invoer van de gebruiker, verwerkt deze en geeft aan het eind een resultaat terug aan de gebruiker.

Enerzijds verwijst het EVA-beginsel naar de organisatie en interactie van de software en de hardware, maar anderzijds omvat het ook het EDP-systeem als geheel. De drie termen zijn representatief voor de volgorde waarin de gegevens worden verwerkt:

1.1 Invoer

Gegevens worden in het systeem ingevoerd via een invoerapparaat zoals muis, toetsenbord, scanner, microfoon, webcam enz. of via een netwerkinterface. In deze context moet de term echter niet alleen ruimtelijk maar ook temporeel worden opgevat, aangezien zonder deze stap de volgende processen logischerwijs niet kunnen worden gestart.

1.2 Verwerking

Zodra de gegevens zich in het systeem bevinden, kan de verwerkingseenheid (bestaande uit processor, geheugen en controller) er toegang toe krijgen en de verwerking starten (waarvoor vooraf gedefinieerde regels bestaan). De CPU berekent de gegevensuitvoer van de invoer en slaat de daarvoor benodigde informatie tijdelijk op een harde schijf, in het hoofdgeheugen, op een CD/DVD, een SD-kaart of een USB-stick op.

1.3 Uitvoer

Om de berekende gegevens te kunnen gebruiken, moet de uitvoer weer in een bepaalde vorm zijn (beeld, geluid, enz.). De meest voorkomende uitvoerapparaten, naast de monitor, zijn printers, luidsprekers of beamers. Maar ook apparaten die oorspronkelijk voor de invoer beschikbaar waren, kunnen bij de uitvoer weer actief worden. Daartoe behoren bijvoorbeeld USB-sticks en externe harde schijven, waarvan gegevens kunnen worden gelezen en ook weer kunnen worden opgeslagen.

Bij moderne smartphones en tablets daarentegen roept de gebruiker de informatie op het scherm op door interactie (bijvoorbeeld een vingertik of een gebaar), waarvan de evaluatie plaatsvindt via overeenkomstige apps. Het touchscreen combineert de functies van invoer- en uitvoerapparaat.

2 Voorbeeld “Een brief schrijven”: hoe het EVA-principe werkt

De eenvoudigste manier om te illustreren hoe het EVA-principe werkt, is het gebruik van een voorbeeld.

Stel dat u een brief wilt schrijven aan uw verzekeringsmaatschappij of de belastingdienst. Daartoe start u eerst uw PC of notebook op en roept u het daarop geïnstalleerde tekstverwerkingsprogramma op. U voert de tekst in via het toetsenbord en voorziet het systeem zo van allerlei informatie, zoals letters, regeleinden of correcties. Lettertype en -grootte worden meestal ingesteld met de muis of het aanraakscherm.

De computer verwerkt nu de ingevoerde gegevens en maakt ze klaar voor uitvoer op het scherm. Het opslaan van uw document op de harde schijf is ook een vorm van uitvoer.

Na voltooiing moet uw brief vervolgens per e-mail worden verzonden of worden afgedrukt voor verzending. Daartoe stuurt het systeem de relevante gegevens naar een printer die rechtstreeks op de computer is aangesloten via een USB-kabel of via een netwerkinterface (Ethernet of WLAN). Op dit punt eindigt het uitvoerproces voor de computer, terwijl tegelijkertijd de invoer bij de printer begint. De printersoftware verwerkt nu de informatie en controleert ook parameters zoals de beschikbare hoeveelheid papier of de inkt- of tonerstatus.

De volgende educatieve film illustreert het EVA-principe visueel:

3. probleemoplossing op basis van het EVA-principe

Het EVA-principe zorgt voor een correct ontwerp van de gebruikte hardware en software en kan daarom ook worden gebruikt voor het testen van componenten en het oplossen van problemen. Dit gebeurt door na te gaan waarom een input niet tot de verwachte output leidt. Daarbij kunnen onder meer de volgende vragen worden beantwoord:

• Is het invoerapparaat defect of leidt een foutieve invoer tot de afwijking in het resultaat?
• Zijn de rekenalgoritmen tijdens de verwerking niet correct of zijn er andere bestandsdelen nodig als basis?
• Is het type uitvoerapparaat geschikt voor de gewenste vorm van uitvoer?

Goed om te weten: Programmeerbare logische controllers (PLC’s), die worden gebruikt om machines en installaties te besturen en te regelen, werken ook volgens het EVA-principe.

4 Het EVA-principe buiten de gegevensverwerking

.

Het EVA-beginsel is universeel geldig, wat betekent dat het onafhankelijk is van elektronica of technologie en dus ook buiten de gegevensverwerking van toepassing is. Het omvat dus ook de mens die de desbetreffende gegevens verwerkt.

Als je de gegevensverwerkingsprocedures vertaalt naar een alledaagse situatie, zou het proces er als volgt uit kunnen zien:

U ontmoet uw buurman op straat die u nieuws vertelt over een kennis.

• De input vindt plaats via de zintuigen, in dit geval de ogen en oren, die de informatie opnemen en doorgeven aan het centrale zenuwstelsel.
• De hersenen zijn verantwoordelijk voor de verwerking: zij zorgen onder meer voor het herkenningseffect of activeren het geheugen.
• Vervolgens komen de signalen via de zenuwen bij de spieren terecht. Ten slotte vindt hier de uitvoer plaats, bijvoorbeeld door het opsteken van een hand ter begroeting of via de mond in de vorm van een antwoord.

Info: Het EVA-principe in de informatica is niet te verwarren met het boek “Het Eva-principe”. De bestseller van voormalig tv-presentatrice Eva Herman gaat niet over gegevensverwerking, maar over de rolverdeling tussen mannen en vrouwen in de huidige maatschappij.