Communicatie in het tijdperk van computers en smartphones zou praktisch ondenkbaar zijn zonder USB-poorten. Tegenwoordig wordt de seriële interface gebruikt voor elke vorm van gegevensoverdracht tussen twee apparaten die tijdens het gebruik met elkaar kunnen worden verbonden. Maar niet alle USB-aansluitingen zijn hetzelfde: ooit geïntroduceerd als standaard interface, zijn er sindsdien talloze verschillende soorten stekkers en aansluitingen ontstaan. In dit overzicht leggen wij uit hoe de afzonderlijke soorten USB-aansluitingen van elkaar verschillen en waarvoor zij worden gebruikt.
- USB is gebaseerd op een seriële architectuur. Gegevens kunnen dus bit voor bit (d.w.z. in serie) worden overgedragen van het ene apparaat naar het andere.
- Als u een USB-hub gebruikt, kunnen maximaal 127 randapparaten tegelijkertijd via één poort op de master worden aangesloten. Bovendien moet er minstens 5 m afstand zijn tussen twee poorten of hubs.
- USB-C is de enige standaard die compatibel is met alle andere USB-specificaties.
Inhoudsopgave
1. de geschiedenis van de USB-standaard
De USB-standaard (“Universal Serial Bus”) werd in 1996 geïntroduceerd door bekende fabrikanten zoals Intel ter vervanging van de seriële, parallelle en COM-interfaces die destijds overheersend waren. Het doel was een universele aansluiting te creëren waarmee computers en randapparatuur op een zo eenvoudig mogelijke manier met elkaar konden worden verbonden. Tegenwoordig is USB dankzij de “hot plugging” optie zelfs aanwezig in smartphones en televisies, en zelfs moderne huishoudelijke apparaten zoals koffiezetapparaten of koelkasten zijn er al lang mee uitgerust.
1.1 USB 1.0 en USB 1.1 – De eerste generatie
De start van USB 1.0 eind 1996 stond niet onder een goed gesternte: hoewel de overdrachtsnelheid van 12 Mbit/s aanzienlijk hoger was dan die van de gangbare interfaces, ondersteunden de gangbare Windows-besturingssystemen (meestal Windows 95 en Windows NT) de standaard niet. Bovendien was er een gebrek aan geschikte randapparatuur, waardoor USB ver achterbleef bij de Firewire-bus van Apple (IEEE1394), die eveneens een datasnelheid had die meer dan 30 keer hoger lag.
In 1998 werd met USB 1.1 een herziene versie uitgebracht, waarin enkele fouten in de interne software werden geëlimineerd. Maar omdat de datasnelheid niet werd aangepast, bracht de nieuwe specificatie niet het verhoopte succes.
1.2 USB 2.0 – De meest gebruikte generatie
De grote doorbraak kwam in 2001 met de introductie van USB 2.0. Met een sprong van 12 Mbit/s naar 480 Mbit/s werd de overdrachtssnelheid ineens met een factor 40 verhoogd.
Bovendien werd de maximale stroomsterkte verhoogd van 0,1 A naar 0,5 A. Dit betekende dat voortaan ook apparaten met een hogere stroomsterkte probleemloos konden worden aangesloten. Dit betekende dat voortaan ook apparaten met een hogere stroombehoefte, zoals externe harde schijven, camera’s of videorecorders, zonder problemen konden worden aangesloten.
Goed om te weten: USB 2.0 is tegenwoordig nog steeds de meest gebruikte standaard en zelfs huidige apparaten die al werken met USB 3.0 of hoger hebben in de meeste gevallen nog aansluitingen die USB 2.0 ondersteunen.
1.3 USB 3.0 en USB 3.1 – De nieuwste generatie
In 2008 was USB 3.0 de volgende stap op de evolutieladder. Met 5 Gbit/s kreeg de vorige datasnelheid een verdere boost. Bovendien hebben USB 3.0-stekkers vijf extra contacten voor verzenden en ontvangen (SSRX+ en SSRX- en de massalijn GND) en een maximale stroomsterkte van 0,9 A in vergelijking met de 2.0-versies.
De concurrentie slaapt niet: aangespoord door het succes van de nieuwe generatie brengen Apple en Intel met de Thunderbolt-interface een 2,5x sneller alternatief voor USB 3.0 uit. De nieuwe Thunderbolt 3 is zelfs 25x sneller.
Uit de USB 3.0. standaard zijn twee nieuwe standaarden voortgekomen: USB 3.1 (Gen1) is een technisch verbeterde USB 3.0 met een vergelijkbare overdrachtssnelheid en dezelfde specificaties, terwijl USB 3.2 (Gen2) SuperSpeed+ theoretisch zelfs met 10 Gbit/s mogelijk zou zijn. En ook de stroomsterkte is verhoogd: met een maximum van 5A is er praktisch geen limiet meer aan de apparaten die kunnen worden aangesloten.
1.4 USB 3.2 – De komende generatie
In juli 2017 werd met 3.2 de nieuwste USB-standaard gepubliceerd, die zich momenteel nog in de technische implementatiefase bevindt. De eerste tests zijn echter al veelbelovend en datasnelheden tot 20 Gbit/s zouden met de nieuwe specificaties zelfs mogelijk moeten zijn.
Goed om te weten: Volgens het USB-IF (USB Implementers Forum) zouden de eerste pc-componenten en apparaten met USB 3.2 rond medio 2019 in de winkels moeten liggen. Het zal echter waarschijnlijk nog een jaar duren voordat de nieuwe standaard volledig is ingeburgerd.
Het volgende overzicht toont een directe vergelijking van de bovengenoemde USB-standaarden:
| Standaard | USB 1.0 | USB 2.0 | USB 3.0 | USB 3.1 | USB 3.2 |
|---|---|---|---|---|---|
| Max. overdrachtssnelheid | 12 Mbit/s | 480 Mbit/s | 5 Gbit/s | 10 Gbit/s | 20 Gbit/s |
| Max. stroom | 0,5 A | 0,5 A | 0,9 A | 5 A | Geen specificatie |
2 Overzicht van de verschillende USB-stekkers
In de loop der jaren is, naast de verschillende normen, een hele reeks USB-stekkers en -contactdozen ontstaan die zijn ontworpen voor verschillende toepassingsgebieden.
USB type AUSB type A is het meest voorkomende type USB-connector en wordt gebruikt op apparaten zoals muizen, toetsenborden, USB-sticks of spelers. De USB-poorten aan de achterkant en zijkant van computers of notebooks zijn ook standaard van het type A. |
 |
USB type BStekkers van dit type komen tegenwoordig nog maar zelden voor; alleen sommige oudere printers of faxapparaten hebben nog een USB B-aansluiting. Slechts weinig moderne computers hebben echter de passende contrastekkers, zodat in dergelijke gevallen meestal een kabel van type B naar type A wordt gebruikt. |
 |
USB mini BDe Mini USB Type B is een gekrompen versie van een conventionele USB-connector met kleinere afmetingen, die vooral niet wordt aangetroffen in MP3-spelers of digitale camera’s. |
 |
USB Micro A en Micro BUSB Micro A en Micro B (alleen type B is afgebeeld) verschillen vooral in hun vorm: Een Micro A stekker is rechthoekig van vorm, Micro B stekkers eindigen in een trapeziumvorm. Micro USB type A komt slechts zelden voor op sommige externe harde schijven of andere kleine randapparatuur. Type B daarentegen is de gangbare standaard voor de huidige smartphones. Micro USB-aansluitingen kunnen in beide richtingen werken, waardoor het bijvoorbeeld mogelijk is om gegevens over te dragen terwijl de mobiele telefoon wordt opgeladen. |
|
USB 3.0 Micro BDeze connectorvorm is vooral te vinden op mobiele apparaten (bijv. externe harde schijven of kaartlezers) met USB 3.0. Visueel doet de USB 3.0 Micro B denken aan een verlengde USB Micro connector, wat het in feite ook is. |
 |
USB Type CUSB Type C is compatibel met alle USB-specificaties en zal uiteindelijk de eerdere USB-A en USB-B aansluitingen vervangen. Het bijzondere aan deze connector is dat hij in elke richting kan worden aangesloten. USB C is momenteel de standaard voor alle USB 3.1 toepassingen. Dit type connector is momenteel vooral te vinden op nieuwe smartphones, maar zal in de toekomst ook worden gebruikt om beeldschermen aan te sluiten. |
 |
En wat was dat ook alweer over de kleuren?
Alsof de verschillende typen nog niet verwarrend genoeg waren, hebben USB-stekkers niet alleen verschillende vormen, maar ook verschillende kleuren in relatie tot de aansluitingen:
- Zwart/wit duidt op een USB 1.0 of USB 2.0 standaard aansluiting.
- Blauw staat voor een nieuwe USB 3.0-poort met een bijzonder hoge overdrachtssnelheid.
- Geel staat voor poorten met permanente stroomvoorziening (ook als de computer is uitgeschakeld).
Goed om te weten: De kleurtoewijzingen maken geen deel uit van de USB-specificaties, waardoor ze niet altijd strikt worden nageleefd. Sommige moederborden hebben bijvoorbeeld nog rode USB-poorten, die zowel een USB 2.0- als een USB 3.0-poort kunnen zijn. Raadpleeg bij twijfel de handleiding.